آدرنالین خون شما چقدر است؟

آدرنالین. این هورمون باعث افزایش ضربان قلب، انقباض عروق و انبساط راه‌های هوایی شده و اثر مشخص آن افزایش فشار خون است. اوج وجود این هورمون، بین ساعت 5 تا هفت بعدالظهر است(ویکی پدیا). با ترشح این هورمون در خون، به اقتضای موقعیتی که در آن هستیم، هم ممکن است استرس افزایش یابد و هم میل به انجام فعالیت های هیجان خواهانه. علاقه م بیشتر به سمت این فعالیت هاست که  به چهار دسته تقسیم میشوند:

1- هیجان خواهی از راه انجام کارهای خطرناک و ماجراجویانه که عده ای کوهنوردی و سنگ نوردی را در این گروه قرار میدهند.(+++++ من)

2- هیجان خواهی از راه تجربه های جدید مثل سفر و یا موسیقی(+++من عاشق سفر و موسیقی)

3- هیجان خواهی از راه اجازه دادن به بروز آزادانه احساسات(++من که نهایت سعیم رو می کنم)

4- فرار از روزمرگی و ناآرامی بویژه در شرایط زندگی کسالت آور(+++++من)

(ویکی پاکوب)

اگر استرس رو هیجان منفی بنامیم، در مقابل اون نوعی هیجان مثبت هم وجود دارد که  در زندگی عادی به ما کمک میکند تا با آرامش خاطر و با کمترین استرس و فشار روانی زندگی کنیم. شاید برای شما هم پیش اومده. در حالی که پشت میز نشستید یا اینکه با آرامش راه می روید، ناگهان شدیداً احساس می کنید که نیاز به یک پیاده روی سنگین یا یک دوندگی سریع دارید. احساس گرما می کنید و گویی تمام خون بدنتان در پاهایتان جمع شده است. این همان زمانی ست که آدرنالین خونتان بالا رفته و بنا به تجربه ی شخصی، تا زمانی که به نیازش پاسخ ندهیم، فرو نشین نمی شه. مثلاً به موسیقی هارد یا مهیج گوش بدیم یا یک فیلم تریلر، اکشن یا هارور تماشا کنیم. این ها موارد بی خطر برای رفع عطش آدرنالینی هستن. راه های خطرناکی هم وجود داره: خودم رو مثال می زنم. وقتی با تیم کوهنوردیمون از جایی رد می شیم که مثلاً تنگه یا درّه است، اگر سرپرست تذکر بده که یه راه خطرناک هم وجود داره، من تا از اون مسیر طی طریق نکنم، آروم نمی شینم. واقعاً کنترلش دست خودم نیست ولی ازش لذت می برم.همیشه به موقعیت هایی که بدون برنامه ی قبلی پیش میان علاقه نشون می دم و استقبال می کنم. هر چیز رو که یک روال عادی رو به هم بزنه دوست دارم مثلاً جا موندن از قطار یا هواپیما، خراب شدن ماشین اونم وقتی که برای یک سمینار به دانشگاه می رم، رعد و برق های بسیار بلند و پر نور، گم شدنمون توی کوه، تموم شدن ذخیره ی آب تیم کوهنوردیم اونم به مدت شش ساعت توی تابستان در حالی که مسر بازگشت رو بلد نبودیم و … و کلاً هر چیزی که اسمش هیجان باشه. عاشق رد شدن از زیر آبشار یا گذشتن از یک رودخانه ی خروشانم، روندن ماشین با سرعت بالا البته اگر خودم پشت فرمان باشم، انتخاب کتاب هایی که دوز هیجانش بالا باشه، انجام هر کار جدیدی که تا به حال انجام ندادم و باعث میشه شور و هیجان تجربه ی اول رو با تمام وجود لمس کنم… همه ی اینها ثابت می کنه که میزان آدرنالین خون من همیشه بسیار بالا ست و باید به هر نحوی شده ارضا بشه. خدا می دونه تا به حال چه راه های عجیب و بعضاً خطرناکی روتجربه کردم. فکر می کنم همین آدرنالین بالا باعث شده که تا حالا اوج لذت رو از زندگیم ببرم (با حداقل امکانات البته).

پی نوشت: شنیدم که در تهران، امکان بانجی جامپینگ برای خانم ها فراهم شده و من رو صدا می کنه…